De geschiedenis van Thibaud Gaudin binnen de Orde is nogal mysterieus. Geboren in een adellijke familie uit het gebied van Chartres en Blois, Frankrijk, ging hij naar de Tempeliers ruim vóór 1260, omdat op die datum hij gevangen werd genomen tijdens een aanval op Tiberias. Door zijn grote vroomheid werd kreeg hij de bijnaam van "Gaudin Monk".
In 1279, zou hij de functie van "Commandant van het Land van Jeruzalem" bestieren.(niet bevestigd), de vierde meest belangrijke functie in de tempeliers hiërarchie. In 1291 reed hij met van Guillaume de Beaujeu naar de stad Akko om die te verdedigen, omdat die werd belegerd door het formidabele leger van Mamelukken Sultan Ashraf Al-Khalil. Op 18 mei, na de dood van Guillaume de Beaujeu, bleef Gaudin in de stad Akko. De overige ridders van de orde, mannen, vrouwen en kinderen vonden onderdak in de tempel van het grote fort van de Tempeliers. Pierre de Sevry, Maarschalk van de Orde, Thibaud Gaudin, en hun ridders waren de laatste die Akko verdedigden. Na een hele week van belegering zonder succes, bood Ashraf Al-Khalil aan om ze te laten vertrekken naar Cyprus met al hun bezittingen. Een Emir en 100 Mamelukken waren toegelaten tot het fort, maar ze begonnen sommige vrouwen en jongens te molesteren. Woedend om deze handelingen, vermoorden de ridders de Mamelukken en barricadeerde het fort opnieuw. Die nacht stuurde Pierre de Sevry zijn commandant, Thibaud Gaudin en een aantal niet-strijders, met de boot naar Sidon. Akko viel de volgende dag.In oktober 1291, kwam van de orde bijeen in Cyprus. Deze vergadering bevestigde de verkiezing van Thibaud Gaudin als Grand Master en hij benoemde nieuwe hoogwaardigheidsbekleders in de belangrijke posities binnen de hiërarchie van de de Tempeliers. Bij die gelegenheid werd Jacques de Molay maarschalk, als opvolger van Pierre de Sevry, die stierf in Akko. Thibaud Gaudin probeerde alle Tempeliers te reorganiseren na de verwoesting van de recente gevechten. Bovendien was het noodzakelijk voor hem om het Koninkrijk van Armenië te verdedigen tegen de omcirkelde Turkse Seldjoukides en het eiland Cyprus, bezet door een veelheid van vluchtelingen. Blijkbaar was het een ontmoedigende taak voor Thibaud Gaudin, hij overleed in 1292, waardoor er een enorme taak van wederopbouw achterbleef voor zijn opvolger.
