Maar toch zijn er nu nog steeds organisaties die aangeven een rechtstreekse voortzetting te zijn van de orde die tot de veertiende eeuw actief was.
In 1840 verscheen een boek, Règles et Statuts Secrèts des Tempeliers, geschreven door C.H. Maillard de Chambure. In dit boek probeert de auteur aan te tonen dat er een geheim document is, een zogenaamde Charte de Transmission, waarin Jacques de Molay voor zijn dood de macht over de orde heeft overgedragen aan ene Marc Larmenius. Deze Larmenius is aan vervolging door de Katholieke Kerk en de Franse koning ontkomen en heeft de orde in 1314 voortgezet.
Deze Charte de Transmission wordt door geen enkele serieuze historicus als echt erkend. Algemeen wordt aangenomen dat deze Charte pas veel later (begin 19e eeuw) is opgesteld om de toen ontstane orde een authentiek aureool te bezorgen.
Tot in de eerste helft van de twintigste eeuw leed de orde een kwakkelend bestaan, waarbij verschillende orden werden opgericht en weer ontbonden. In de jaren twintig van die eeuw ontstaat in België een orde, die, ondanks een verbod in 1933, blijft functioneren. Onder druk van de dreiging van de Tweede Wereldoorlog werd het hoofdkwartier van die orde naar het neutrale Portugal verplaatst.
In 1942 wist Don Antonio Campello Pinto de Sousa Fontes de macht naar zich toe te trekken; hij werd regent van de orde. Onder zijn leiding werd de orde stevig uitgebouwd. Na de oorlog krijgt de orde stevige voet aan de grond in west-Europa en met name in Portugal, Frankrijk en Duitsland. In 1960 overleed De Sousa Fontes en werd hij opgevolgd door zijn zoon, Don Antonio Campello Pinto Pereira de Sousa Fontes. De naam wordt gewijzigd in Orde Supremus Militaris Templi Hierosolymitani.
In 1991 werd door Holke Flapper uit Helmond de Groot-Priorij Nederland van de Tempeliers opgericht. Flapper was eerder Plaatsvervangend Substituut Grootmeester-Generaal van de Internationale Ridderlijke Orde van de Roos en het Kruis van Jeruzalem.
In 1995 trok Flapper zich terug en werd hij vervangen door Huib Eversdijk, oud kamerlid voor het CDA en tegenwoordig senator voor die partij. Eversdijk is sinds die datum groot-prior. Tegelijkertijd richt hij nog een tweede groot-priorij in Nederland op, de groot-priorij Terra sub Mare. Beide groot-priorijen bestaan nu naast elkaar. In het bestuur van beide groot-priorijen zit een vrijmetselaar, Sjoerd Buisman. Als gevolg van de strakke leiding die vanuit Portugal werd gegeven en als gevolg van een aantal schandalen splitste zich in de jaren 70 van de 20e eeuw een aantal landelijke afdelingen van de orde af. In 1989 groepeerden de meeste van deze afdelingen zich tot een Internationale Federatieve Alliantie. Sinds 2000 heeft deze tak van de orde, die zich overigens met dezelfde naam tooit als de tak onder leiding van De Sousa Fontes, ook een priorij in Nederland. Deze afdeling is vanuit Engeland opgezet en wordt nog steeds vanuit Engeland bestuurd.
Deze afsplitsing van de orde heeft een afwijzend standpunt ten opzichte van vrijmetselaars: “Vrijmetselarij is niet verenigbaar met het Christelijk geloof. De Catholic Encyclopedia maakte het volgende statement, “Vrijmetselarij profileert zich in alle facetten als een religie daardoor heeft het en dergelijke status verworven maar verwerpt iedere vorm van het evangelie, en is daardoor niet verenigbaar met het Christendom. De vrijmetselarij heeft tempels, het gebed, een moraal theologie, aanbidding, feestdagen en de belofte van leven na de dood, zij kent een hiërarchie en een begrafenisrite.”
“De vrijmetselarij is een geheim genootschap. En de initialisering is gebaseerd op een heilige bloedrite waarbij men een geheim eed moet zweren. De vrijmetselaar moet zweren dat hij slachtoffer wordt van automutilatie of een gruwelijke executie wanneer hij de triviale geheimen van de vrijmetselarij prijs geeft. (gelukkig zijn er maar weinig vrijmetselaars welke wensen dit te doen aan zichzelf of een ander).”
De Orde der Tempeliers in Nederland scharen zich achter dit statement.”
De Orde van Tempeliers is een van de ridderorden die zich tegenwoordig probeert te profileren. Daarbij doen ze zich een stuk mooier en interessanter voor dan dat ze zijn. Op hun website pronken ze met het Koninklijk Wapen, waar ze, volgens de Rijksvoorlichtingsdienst geen toestemming voor hebben.Zonder deze uitdrukkelijke toestemming is het gebruik van dit wapen illegaal. Daarnaast schrijven ze op hun website dat veel van hun leden lid zijn van hoge adellijke families/koninklijke huizen. Ook deze bewering wordt niet ondersteunt door feiten.
Enkele dagen na het overlijden van Prins Claus vond de orde het nodig een rouwadvertentie voor hem te plaatsen. Het hoeft geen betoog dat Prins Claus op geen enkele wijze met de orde was verbonden, een suggestie die de orde wel heeft willen wekken met deze advertentie.
